- Silvano Fausti, Sztuka rozeznawania i podejmowania decyzji. Okazja czy pokusa?, Wyd. Bratni Zew 2011
Książka ta jest podręcznikiem dla wewnętrznego rozwoju. Uczy sztuki rozeznania i podejmowania decyzji. Odwołuje się ona do najstarszych i chwalebnych, chociaż nieznanych tradycji. Proponuje podjęcie ćwiczeń, które umożliwiają życie w pełni wolnością, do jakiej zostaliśmy przeznaczeni. Pomaga dostrzec różnicę między przyjemnością pozorną i radością i jej podróbkami. Radość i smutek serca stanowią istniejące w naszym wnętrzu kryterium dobra i zła. Takie jest nowe prawo: „prawo wolności", do którego zostaliśmy powołani od wieków.
- Josu Mirena Alday, Nuovi media e vita consacrata, Ancora 2011
L’«era digitale» sfida i consacrati a entrare in questo nuovo ambito culturale con atteggiamento positivo ed evangelico. Il Messaggio di Benedetto XVI per la Giornata delle comunicazioni sociali, intitolato I nuovi media al servizio dell’evangelizzazione, ha suggerito il tema del XXXVI Convegno del «Claretianum», Cultura della comunicazione mediatica e vita consacrata. Si tratta di approfondire la coscienza dei nuovi media come una straordinaria opportunità anche per i consacrati grazie alla quale essi possano compiere la loro missione. Le diverse relazioni raccolte in questo volume tracciano una panoramica delle grandi possibilità offerte dalla nuova cultura digitale alla dimensione missionaria della vocazione dei consacrati, i quali è necessario che «mettano anima» nel mondo virtuale con grande e responsabile libertà.
- Gerharg Lohfink, Modlitwa moją ojczyzną. Teologia i praktyka modlitwy chrześcijańskiej, W Drodze 2011
Książka Modlitwa moją ojczyzną pokazuje, jak bardzo Msza Święta i Biblia tworzą wspólny wszystkim katolikom „krajobraz modlitwy”. Lohfink podkreśla, że modlić się to znaczy żyć w modlitwie. Jeśli modlitwa ma zagarnąć nas całych, powinna być różnorodna, czerpać inspiracje od najlepszych, skłaniać do działania – albo więcej: być działaniem. Musi, "walczyć” z Bogiem, ale też paradować przed Nim, gdy odnosimy zwycięstwa, albo płakać, gdy przegrywamy. Nie stanie się jednak ojczyzną, nie zadomowimy się w niej, jeśli lepiej nie poznamy, o co tak naprawdę w niej chodzi.
